74 yaşındaki Ahmet Yılmaz, 66 yıl boyunca sürdüğü mesleğiyle hem ailenin geleneğini yaşatıyor hem de kendine özgü bir ekol yaratmayı başardı. Babası Osman Yılmaz'dan devraldığı bu iş, sadece bir meslek olmanın ötesinde, onun hayatını şekillendiren bir tutku, bir yaşam tarzı haline geldi. Ahmet Yılmaz, bu önemli mirası, güçlenecek olan aile bağları ve nesiller arası bilgiyi aktarmak amacıyla oğlu Mehmet'e devretmeye hazırlanıyor.
Ahmet Yılmaz, 7 yaşında babasının atölyesinde geçirdiği ilk yaz tatilinde zanaatın temellerini öğrenmeye başladı. Babası Osman, onlarca yıl boyunca bu sanatı icra etmiş ve bölgedeki en tecrübeli ustaları arasında yer almıştı. Ahmet, çocuk yaşta ondan öğrendiği inceliklerle zamanla hem zanaatını mükemmelleştirmiş hem de kendi tarzını oluşturmuş durumda. Zanaatın tüm aşamalarında, her bir detayı büyük bir titizlikle ele alıyor. Onun gözünden bakıldığında bu meslek bir sadece iş değil, aynı zamanda bir yaşam felsefesi haline gelmiş durumda.
Ahmet Yılmaz, “Babamdan öğrendiğim değerleri, ustalığı ve sevgiyi her zaman yanımda taşıdım. Bu iş sadece bir meslek değil; ruhumun bir parçası” diyor. Günümüzde teknolojinin her alanda hızla ilerlemesi, geleneksel sanatlardaki uygulamaları ve bu mesleği eski bir zaman diliminde bırakma ihtimalini düşündürse de Ahmet, buna karşı durarak geleneksel yöntemleri modern zamanlarda da yaşatmayı başarmış. Onun deneyimleri ve bilgi birikimi, genç kuşaklar için ilham kaynağı olma niteliği taşıyor.
Artık 36 yaşında olan oğlu Mehmet Yılmaz, babasının izinden yürümeye karar verdi. Ahmet Yılmaz’ın öğretici yönü, ona sadece teknik becerileri öğretmekle kalmadı; aynı zamanda onun yaşamına dair pek çok ders de verdi. “Babamın mesleği benim için sadece bir iş değil, aynı zamanda aile geleneğidir. Onun değerlerimiz üzerindeki etkisini asla unutamam” diyor Mehmet. Şimdi, Ahmet Yılmaz, 66 yıl süresince biriktirdiği tüm bilgilerle oğlunu hazırlamak için titizlikle çalışıyor. Duygusal bir bağ ile kurulan bu aktarımın, aile bağlarını güçlendireceğine inanıyorlar.
Mehmet, babasından aldığı eğitimi, kendi vizyonuyla bir araya getirerek zanaatı modern zamanlarla harmanlamayı amaçlıyor. Genç ustalar için zanaatın nereye gideceği belirsizken, Mehmet’in geleneksel teknikleri modern dünya ile buluşturma çabası heyecan verici. “Öğrendiklerimi yeni nesil ile birleştirerek, bu mesleği sürdüreceğime inanıyorum,” diye ekliyor.
Ahmet Yılmaz, emeklilik planlarının arasında oğlu ile birlikte yeni projeler geliştirmek ve atölyeyi daha geniş kitleler için ulaştırmak var. Yaşadığı tecrübeleri aktaracağı özel eğitim programları düzenlemeyi planlıyor. Böylece, yıllardır süregelen geleneksel sanatlar, genç nesillere ulaşacak ve geleceğe taşınacak. “Gençler, bu meslekle ilgilenmeli. Sanatın ve zanaatin değeri zaman geçtikçe artıyor” diyor.
Böylece, Ahmet Yılmaz’ın 66 yıl süren serüveni, çocuk yaşta başlayan bir öğrenme serüveni, babadan eve geçirilen bir ömür boyu emek ve sonunda oğlu ile buluşarak yeni bir dönem başlatacak. Gelecek asıllarına sahip çıkacak ve bu değerli zanaat, yalnızca dört duvar arasında bir hatıra olmaktan çıkarak, toplumun bir parçası haline gelecek.
Sonuç olarak, Ahmet Yılmaz’ın hikayesi, sadece bir zanaatkarın hayat hikayesi değil; aynı zamanda bir değer aktarımının ne denli önemli olduğunun en güzel örneklerinden biri. Başarı, sabır ve azmin bir araya gelerek geleneksel bir mirası nasıl günümüze taşıyabileceğini gösteriyor. Zaman ne kadar değişirse değişsin, bilgi ve tecrübe nesiller boyunca aktarılmaya devam edecek. Ahmet ve Mehmet’in hikayesi, gelecek nesiller için umut verici bir örnek olmaya devam edecek.
